زمینه: دستگاه های متحرک ارتودنسی می توانند شیوع کاندیدا آلبیکنس و استوماتیت را در افراد استفاده کننده از این دستگاه ها افزایش دهند.هدف: مطالعه به منظور تعیین تأثیر استفاده از پلاک های متحرک ارتودنسی بر شیوع قارچ کاندیدا آلبیکنس در دهان کودکان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1387 بر روی 30 کودک 8 تا 12 ساله تحت درمان با پلاک های متحرک ارتودنسی در دانشکده دندانپزشکی مشهد و 30 کودک سالم در همان محدوده سنی (گروه شاهد) انجام شد. بعد از یک دوره آموزش بهداشت، از مخاط دهان افراد مورد بررسی نمونه گیری انجام شد. نمونه ها به دو روش ایجاد کلونی در محیط کشت و قابلیت تولید لوله زایا بررسی شدند. داده ها با آزمون آماری مجذورکای تحلیل شدند.یافته ها: علایم سوزش، قرمزی و التهاب در گروه مورد به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد بود (P=0.03). در تعداد بیش تری از نمونه های تهیه شده از افراد گروه مورد، کلنی های قارچ و لوله های زایا مشاهده شد (به ترتیب P<0.001 و P=0.045).نتیجه گیری: حتی در صورت رعایت مناسب بهداشت، دستگاه های متحرک ارتودنسی شیوع کاندیدا آلبیکنس در دهان و علایم کاندیدوزیس دهانی را افزایش می دهند.

سابقه و هدف: برای جلوگیری از پی آمدهای ناشی از اعمال نیروی زیاد توسط فنرهای مختلف که در دستگاههای متحرک ارتودنسی استفاده می شوند این تحقیق با هدف تعیین میزان نیروی وارده توسط این فنرها به ازای مقادیر مختلف Activation با توجه به تاثیر طول و قطر سیم و طراحی فنر انجام شد.مواد و روشها: برای بررسی تمامی عوامل موثر در اعمال نیرو توسط فنر شامل مدول الاستیسیته آلیاژ، قطر سیم، زاویه Activation، قطر Helix، تعداد دورهای Helix، طول سیم قبل و بعد از Helix، زاویه بین طول سیم عمل کننده و خط عمود بر جهت نیرو که رابطه آنها بصورت فرمول (F= Ed4θ/10.8D(Nb+(L1 - L2/3π D)L1 Cos α) می باشد یک برنامه کامپیوتری به زبان پاسکال نوشته شد تا به ازای مقادیر مختلف Activation در سه فنر با طول و قطر و اندازه Helix های متفاوت مقادیر نیرو تعیین و از میان آنها محدوده قابل استفاده مشخص گردد.یافته ها: مقادیر نیرو برای تمامی فنرها به ازا تغییرات کلیه متغیرها بدست آمد. بعنوان مثال فنر با قطر 0.6 میلیمتر و قطر Helix 3.6  میلیمتر با 2.5 دور چرخش به ازا 2 درجه فعال کردن 79 گرم نیرو و با 3.5 دور چرخش Helix به ازا همین مقدار اکتیواسیون 54 گرم نیرو اعمال می نماید.Z-Spring با قطره 0.5 میلیمتر با 1.5 دور Helix به ازا 14 درجه فعال کردن 45 گرم و با 15 درجه 52 گرم و با 16 درجه 59 گرم نیرو اعمال خواهد شد.نتیجه گیری: 1- از سیم های قطورتر از 0.4 میلیمتر برای ساخت Finger spring بایستی با احتیاط استفاده شود.2- برای ساختن فنر بشکل Z سیم های به قطر 0.5 و 0.6 میلیمتر مناسب ترند.

سابقه و هدف یکی از چالش های اصلی در درمان ارتودنسی ریلاپس بعداز درمان و بازگشت وضعیت قبلی دندان ها است، به همین دلیل استفاده از انواع نگهدارنده ها جزء جدایی ناپذیر درمان ارتودنسی می باشد. با توجه به اهمیت استفاده از نگهدارنده بعد از درمان ارتودنسی برای جلوگیری از ریلاپس و همچنین لزوم همکاری بیمار برای استفاده از آن، مقایسه این دو نگهدارنده از جهات مختلف بسیار حایز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه نگهدارنده های ثابت و متحرک ارتودنسی از جنبه های مختلف بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری با استفاده از واژگان کلیدی نگهدارنده ثابت، نگهدارنده متحرک، ریلاپس، میزان شکست، ثبات، رضایت بیمار و بهداشت، جستجویی بر مقالات موجود در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Embase، Google Scholar و Cochrane صورت گرفت. محدوده جستجوی مقالات از سال 2000تا 2020 میلادی بود. یافته ها از نظر میزان موفقیت، نگهدارنده ثابت بهتر از نگهدارنده متحرک می تواند در جلوگیری از ریلاپس درمان تاثیرگذار باشد. از نظر میانگین مدت زمان لازم برای موثر بودن نگهدارنده های ثابت و متحرک اختلاف معناداری بین دو گروه مورد مطالعه وجود نداشت. با این وجود، نگهدارنده های متحرک می توانند به نسبت نگهدارنده های ثابت اضطراب و اختلالات تکلمی کم تری ایجاد کنند. مشکل عمده نگهدارنده های ثابت دشواری در رعایت بهداشت است چرا که سبب تجمع پلاک و جرم می شود و به تبع آن می تواند باعث تاثیر منفی این نگهدارنده ها بر روی سلامت پریودنتال شود. مطالعه ای که در بازه مطالعاتی، این دو نگهدارنده را از نظر میزان ماندگاری و شکست مقایسه کرده باشد، انجام نشده است هر چند هر کدام به طور جداگانه بررسی شده اند. نتیجه گیری انتخاب نگهدارنده ها به نوع درمان ارتودنسی، شرایط بیمار و مدت زمان استفاده از آن بستگی دارد.

مقدمه: از آن جایی که وسایل متحرک ارتودنسی ممکن است به قارچ و باکتری آلوده شوند، نیاز به پاک سازی آن ها با مواد ضد عفونی کننده ی طبیعی و شیمیایی می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه ی تاثیر بالینی اسانس آویشن و محلول فلوکونازول بر روی میزان کلونی های کاندیدا آلبیکنس و استرپتوکوک موتانس تجمع یافته روی پلاک متحرک ارتودنسی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 21 بیمار، که ریتینر پلاک فک بالا رابه صورت 24 ساعته استفاده می کردند، به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه، هر شب پلاک را ابتدا با آب و صابون شستشو داده و سپس از فاصله ی 5 سانتی متری (4 بار از هر سمت) اسانس آویشن را روی سطوح پلاک اسپری نمودند. گروه دیگر پس از شستشوی پلاک، به شیوه ی قبلی و از همان فاصله محلول فلوکونازول را از تمامی جهات 4 بار اسپری می کردند. گروه شاهد، پلاک ها را هرشب فقط با آب و صابون شستشو می دادند. بعد از یک ماه پلاک ها و برای کشت میکروبی و بررسی مساحت هاله رشد کاندیدا آلبیکانس و استرپتوکوک به آزمایشگاه فرستاده شد. داده ها با آزمون های آماری Man-Withney، T-test تجزیه و تحلیل شدند (0/05 = α ). یافته ها: کاربرد عصاره ی آویشن باعث افزایش میانگین مساحت هاله مهار رشد (بدون رشد) کاندیدا آلبیکانس شد که به طور معنی دار نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (0/03 = p value). اثر فلوکونازول بر مساحت این هاله (هاله ی مهار رشد کاندیدا) نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود (0/5 = p value). در گروه آویشن میانگین مساحت هاله ی عدم رشد استرپتوکوک نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار بیشتر بود (0/05 = p value). به دنبال استفاده از فلوکونازول، میانگین مساحت هاله عدم رشد استرپتوکوک موتانس نسبت به مشاهدات در گروه شاهد تفاوت معنی دار وجود نداشت (0/071 = p value). نتیجه گیری: در مقایسه با محلول فلوکونازول، عصاره آویشن در افزایش مهار هاله رشد کاندیدا آلبیکانس و استرپتوکوک موتانس موثرتر عمل می کند.

مقدمه: انواع متعددی از دستگاه های گسترش فک بالا با سرعت های گسترش متفاوت وجود دارند که می­توانند به درمان این ناهنجاری کمک کنند. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی یک پلاک ارتودنسی متحرک جدید در مقایسه با دستگاه رایج مشابه، در درمان تنگی قوس فک بالا بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که روی 15 بیمار که طی تیرماه 1399 لغایت دی ماه 1400 به کلینیک ویژه ی دانشکده دندانپزشکی بیرجند مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. گسترش در گروه مداخله با پلاک متحرک شفاف از جنس صفحات ترموپلاستیک فاقد اجزای سیمی، انجام گرفت. اطلاعات گروه کنترل که با پلاک متحرک آکریلی دارای اجزای سیمی انجام شده بودند، از یک مطالعه مشابه استخراج شد. داده ها بعد از جمع آوری، وارد نرم­افزار SPSS نسخه 25 شد. از آزمون های آماری t-test و معادل ناپارامتری آن (من ویتنی و آزمون تی تک نمونه ای) جهت مقایسه گروه­ها استفاده شد. سطح معناداری داده­ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین ماهانه گسترش بین مولری در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 552/ 0± 871/0 و 09/1± 156/1 میلی متر بود. میانگین ماهانه گسترش بین کانینی در گروه مداخله 498/0± 994/0 میلی متر و در گروه کنترل 869/0± 931/0 میلی متر برآورد شد. نتایج حاکی از عدم اختلاف معنی دار بین دو گروه از نظر گسترش بین مولری(07/0=P) و گسترش بین کانینی (68/0=P) بود. میزان رضایت مندی از درمان در گروه مداخله بیش از گروه کنترل ارزیابی شد (01/0=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از پلاک متحرک شفاف از جنس صفحات ترموپلاستیک و فاقد اجزای سیمی نسبت به مدل رایج آن با اجزای سیمی اثر بخشی بیشتری بر درمان بیماران با تنگی قوس فک بالا ندارد. با اینحال استفاده از این دستگاه جدید می­تواند با حفظ اثربخشی در افزایش رضایتمندی بیمار موثر باشد.

زمینه: رزین های آکریلی پلی متیل متاکریلات (PMMA) خودسخت شونده به شکل گسترده ای در ساخت دستگاه های متحرک ارتودنسی استفاده می شوند. ساختار این پلیمرآکریلی خودسخت شونده نسبت به انواع گرماسخت آن متخلخل تر بوده و محلی مناسب برای کلونیزاسیون پلاک میکروبی فراهم می کند. به دلیل فعالیت های متابولیکی برخی از این میکروارگانیسم ها بوی نامساعدی از سطح بیس پلیت های ارتودنسی متصاعد می شود که می تواند همکاری بیماران را مختل کند. هدف از این مطالعه تولید و افزودن نانوذرات اکسید روی پشتیبانی شده داخل شبکه زیولیت 4A (Zn/4A) به ترکیب این پلیمر آکریلی و بررسی خواص ضدباکتریایی و استحکام خمشی آن است. روش کار: نانوذرات اکسید روی پشتیبانی شده داخل زیولیت 4A پس از تولید با درصدهای وزنی 2 و4 درصد به پودر رزین آکریلی پلی متیل متاکریلات خود سخت شونده SR Triplex® Cold اضافه شد. آنالیزهای پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی، توزیع انرژی پرتو ایکس و پراکندگی نور دینامیکی از نمونه های آکریل نوترکیب تهیه شد. خواص ضدمیکروبی با تکنیک تماس مستقیم (Direct contact) روی سه سوش باکتریایی استرپتوکوکوس موتانس، کلبسیلا پنومونیه و اشرشیا کلی بررسی شد. استحکام خمشی نمونه ها با تست three-point bending انجام شد. برای ارزیابی آماری داده ها ازتست one-way ANOVA وTukey’ s post hoc test استفاده وp کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد. یافته ها: افزودن نانوکامپوزیت Zn/4A در هردو غلظت 2 و 4 درصد وزنی به ترکیب آکریل پلی متیل متاکریلات خود سخت شونده منجر به تخریب بیش از 99 درصد کلنی های هر سه نوع سوش باکتریایی گردید. میانگین استحکام خمشی نمونه های آکریلی حاوی نانوکامپوزیت Zn/4A با درصدهای وزنی 2 و 4 درصد به طور معناداری کمتر از گروه کنترل است ولی تمام مقادیر بیشتر از 50 مگاپاسکال به دست آمد. نتیجه گیری: افزودن نانوکامپوزیت Zn/4A در هردو درصد وزنی 2 و 4 درصد به ترکیب پلی متیل متاکریلات خودسخت شونده به دلیل خاصیت ضدباکتریایی و سمیت حداقلی باعث از بین رفتن کلنی های باکتریایی و بوی نامساعد از بیس پلیت های ارتودنسی شده و با ارتقا همکاری بیمار منجر به بهبود نتایج درمان می گردد.

مقدمه: چرخش شدید تک دندانی یکی از انواع مالپوزیشن های دندانی است که سبب ایجاد ظاهری نازیبا و گاهی همراه با تداخلات اکلوزالی می باشد.شرح مورد: پسر ده ساله ای با چرخش شدید نود درجه ای ثنایای میانی سمت راست فک بالا و کمبود فضا به دانشکده دندانپزشکی مشهد ارجاع شده بود. در ابتدا با استفاده از یک پلاک متحرک ارتودنسی فضای کافی برای چرخش دندان ایجاد گردید و سپس با استفاده از فنر ویپ چرخش دندان اصلاح شد. پس از تصحیح چرخش پلاک رتینشن در یک بازه طولانی به منظور کاهش احتمال ریلاپس دندان استفاده گردید.نتیجه گیری: ترکیبی از فنر ویپ و پلاک متحرک ارتودنسی می تواند در درمان دندان های چرخیده استفاده گردد. درمان زود هنگام این دندانهای چرخیده ظاهر فرد را بهبود بخشیده و همچنین احتمال صدمه به دندانها و نسوج نگهدارنده آنها را هم کاهش می دهد.

مقدمه: بیماران دریافت کننده درمان ارتودنسی دچار تغییراتی در محیط دهان از قبیل افزایش سطوح میکروارگانیسم ها در حفره دهان و بیوفیلم های دندانی می شوند. با توجه به نقش استرپتوکوک موتانس در ایجاد و شروع پوسیدگی، هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه میزان کلونیزاسیون استرپتوکوک موتانس در قسمت های مختلف پلاک های متحرک ارتودنسی است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی قبل از استفاده از پلاک متحرک نمونه در 3 ناحیه (بایت پلاک در مجاورت دندان 6، فنر و سطح داخلی پلاک متحرک در مجاورت دندان 6) گرفته شده و یک ماه پس از تحویل پلاک ارتودنسی نیز نمونه گیری مجدد انجام و در محیط کشت مایتیس سالیواریس آگار حاوی %0.001 کلریت پتاسیم کشت داده شده و سپس میزان کلونیزاسیون استرپتوکوک موتانس در این نواحی تعیین شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون های Paired sample و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که شاخص پلاک به طور قابل ملاحظه ای بعد از استفاده از پلاک متحرک افزایش یافت (p<0.05). تفاوت قابل ملاحظه ای در میزان کلونیزاسیون استرپتوکوک موتانس در بین فنر و بایت پلاک وجود داشت (p<0.05) اما در مقایسه میزان کلونیزاسیون استرپتوکوک موتانس در ناحیه فنر و بدنه پلاک، در مجاورت دندان 6 به لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: این مطالعه لزوم کنترل دقیق بهداشت دهان بیماران تحت درمان با پلاک های ارتودنسی متحرک جهت پیشگیری از پوسیدگی های دندانی را نشان داده و بر آموزش بهداشت دهان توسط ارتودنتیست تاکید دارد.

سابقه و هدف: اپلاینس های ارتودنسی معمولاً با توجه به طول درمان طولانی، مدت زمان زیادی در تماس با مخاط دهان هستند و به دنبال تماس مداوم و اصطحکاک ایجاد شده، با مشکلاتی همراه هستند. این مطالعه با هدف بررسی سلول های اپیتلیال مخاط بیماران با اپلاینس ارتودنسی ثابت، انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، اسمیر از سه منطقه مجزا 150 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه مازندران جمع آوری شد: منطقه A (لام A): مخاط دهان در معرض اصطکاک ناشی از براکت‎های ارتودنسی، منطقه B (لام B): مخاط دهان در معرض اصطکاک با لوله بر روی نوار ارتودنسی و منطقه C(لام C): مخاط دهان بدون اصطکاک، در واقع ناحیه پایین حفره دهان (ناحیه کنترل). جهت آنالیز هیستومورفومتری هر لام با رنگ آمیزی پاپانیکولائو با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت و ناحیه هسته ای (NA)، سیتوپلاسمی (CA) و نسبت ناحیه هسته ای به سیتوپلاسمی (NA/CA) بر حسب میکرومتر مربع ثبت گردید. یافته ها: میانگین NA برابر 22/11±65/66 و میانگین CA برابر با 1846/53±717/37 و میانگین NA/CA برابر 0/010±0/037 میکرومتر مربع بود. اختلاف NA و CA بین لام ها معنی دار بود (0/001>p) (لام A

زمینه و هدف: وجود هرگونه پلاک میکروبی نه تنها از لحاظ ظاهری مطلوب نیست بلکه می تواند باعث عفونت و التهاب در بافتهای لثه ای دهان، دستگاه گوارش و راههای تنفسی و همچنین بوی بد دهان شود. هدف از این مطالعه تاثیر دو محلول شستشو دهنده آبلیمو 10% و قرص تمیزکننده Effervescent در زدودن پلاک میکروبی از سطح دستگاه متحرک ارتودنسی بود.روش بررسی: در این بررسی مداخله ای بالینی تعداد سی بیمار دارای پلاک متحرک ارتودنسی فک بالا، به طور تصادفی و بدون توجه به جنسیت، در محدوده 9-14سال (میانگین 12سال) انتخاب شدند. تمامی پلاک های متحرک ابتدا توسط دستگاه اولتراسونیک کاملا تمیز شدند، سپس از بیماران خواسته شد چهار روز بعد مراجعه کنند. طی دوره انجام این مطالعه بیمار نبایستی از هیچ گونه دهان شویه یا وسیله کمک بهداشتی دیگر جهت تمیز کردن پلاک متحرک استفاده می کرد. در این مرحله پلاک متحرک ابتدا داخل محلول اریتروسین به مدت هفت دقیقه قرار گرفته و از لحاظ وجود پلاک میکروبی Score بندی گردید. در مرحله بعد پلاک متحرک داخل محلول آبلیمو10 % به مدت سی دقیقه قرار داده شد و مجددا Score آن تعیین گردید. بعد از تمیز کردن پلاک متحرک توسط دستگاه اولتراسونیک، مجددا به بیمار تحویل داده شد و از او خواسته شد چهار روز بعد مراجعه کند. در مراجعه دوم پلاک بعد از Score بندی، این بار داخل محلول حاوی قرص Effervescent به مدت سی دقیقه قرار گرفت و سپس Score آن مشخص گردید. جهت اطمینان بیشتر این عمل دو بار دیگر تکرار شد. بعد از جمع آوری اطلاعات اولیه، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Sing استفاده گردید.یافته ها: در ده مورد معادل 33.4% Score های میـزان پلاک بعد از به کارگیری روش اول (آبلیمو10 %) کاهش یافت و در بیست مورد برابر 66.6% دیگرهیچ تغییرScore دیده نشد. (0.002=P) در تمام موارد Scoreهای میـزان پلاک بعد از به کارگیـری روش دوم (قرص Effervescent) کاهش پیدا کرد با این وجود این روش فقط در 36.7% موارد معادل 11 نفر موجب حذف کامل پلاک گردید. (P<0.001) مقایسه بین Score های میزان پلاک باقیمانده بعد از به کارگیری روشها نشان داد که در 93.4% از موارد معادل 28 نفر Score ها در روش دوم (قرص Effervescent) کمتر از روش اول (آبلیمو 10%) بود. (P<0.001)نتیجه گیری: محلول آبلیمو با غلظت10 % تاثیر کمی در کاهش میزان پلاک میکروبی دارد. قرص تمیز کننده Effervescent در حذف پلاک میکروبی موثرتر از محلول آبلیمو10 % است.